Pedagog

Drodzy Rodzice!

Poniższa strona została stworzona z myślą o Was.

Z biegiem czasu pojawią się tutaj różne artykuły, ulotki oraz inne materiały, które mogą stanowić dla Was wsparcie w procesie wychowawczym. Materiały będą dotyczyły zagadnień związanych z szeroko rozumianą profilaktyką i wsparciem emocjonalnym dzieci i młodzieży. Wychowanie to trudna sztuka, dlatego każda nabyta wiedza może okazać się przydatna.

Pozdrawiam i życzę udanej lektury!

Pedagog szkolny : Anna Pietruszka

 

                                                                                       

JAK WSPIERAĆ UCZNIÓW W SAMODZIELNYM UCZENIU SIĘ?

 

https://www.ibe.edu.pl/images/publikacje/Prace%20Domowe/VADEMECUM_DLA_RODZICOW_UCZNIOW.pdf

https://www.ibe.edu.pl/images/publikacje/Prace%20Domowe/VADEMECUM_Uczniowie_IV_VIII_fin_popr.pdf

https://www.ibe.edu.pl/images/publikacje/Prace%20Domowe/Vademecum-klas-1-3.pdf

 

                                                                                                                                    

 

AKADEMIA DOBREJ ENERGII: ZDROWE CIAŁO -

PORADNIK DLA RODZICÓW

    

1. Po co się ruszać? Regularna aktywność ruchowa sprzyja lepszemu samopoczuciu, wzrostowi pewności siebie, szybkości reakcji i koncentracji. Ponadto dzięki ruchowi m.in. poprawia się sprawność całego organizmu, wzrasta jego odporność oraz polepsza się kondycja fizyczna. Gry i zabawy zespołowe uczą pracy w grupie, przyjmowania porażek i zwycięstw.

2. Mierz kroki Pomysłem na zachęcenie do codziennej aktywności ruchowej może być zainstalowanie każdemu z członków rodziny krokomierza, czyli aplikacji liczącej kroki. Przystępując do wspólnej zabawy, należy ustalić cel – może być nim np. zdobycie w ciągu tygodnia przez wszystkich członków rodziny łącznie 100 tysięcy kroków. Do zabawy możemy włączyć także babcie i dziadków. Oczywiście liczbę kroków dopasowujemy do liczebności rodziny i jej możliwości. Warto wcześniej ustalić jakąś formę nagrody w przypadku zrealizowania celu – np. rodzinne wyjście do kina.

3. Gdy dziecko nie chce się ruszać Niektóre dzieci nie chcą podejmować aktywności ruchowej z różnych przyczyn – często powodem może być wstyd, lęk przed porażką lub przykre doświadczenia. Jednak ruch to nie tylko zajęcia sportowe. Możesz zapewnić dziecku aktywność fizyczną przy okazji innych zajęć, np. warsztatów tanecznych czy zajęć teatralnych. Udział w tego typu aktywnościach – poza rozwojem fizycznym – wyrabia u dziecka poczucie sprawczości i obowiązkowości oraz podbudowuje pewność siebie i wzmacnia samoocenę.

4. Dbaj o dobre nawyki Warto postarać się, by stworzyć domowe tradycje związana z ruchem: minirajd rowerowy na zakończenie lata, wiosenny spacer w poszukiwaniu pierwszych oznak wiosny czy kulig na powitanie śniegu. Sporą dawką aktywności może być też wspólne wyjście dzieckiem na koncert, na którym może się wyskakać.

5. Świeć przykładem Nawet najlepsze rady i zasady nie zastąpią przykładu rodziców czy starszego rodzeństwa. Wiedząc, jak zbawienny jest ruch dla rozwoju dzieci, warto zainteresować się aktywnością samemu. Mogą nią być aktywnie spędzone wakacje, piesze wędrówki czy spływy kajakowe – warto chociaż raz spróbować tych form aktywności z dziećmi. Nie trzeba jednak inwestować w wycieczki czy ruszać w dalekie podróże – gry takie jak badminton, frisbee i ping-pong można przenieść na własne, przydomowe podwórko.

Czytaj dalej...

 

                                                                         

BEZPIECZEŃSTWO DZIECI  I MŁODZIEŻY W SIECI-

KOMPEDIUM DLA RODZICÓW 

 

"W pierwszych latach życia mózg człowieka rozwija się najintensywniej i jest bardzo wrażliwy na czynniki zewnętrzne, a także na działanie napięć emocjonalnych. Do prawidłowego rozwoju dziecko potrzebuje doświadczać świata wszystkimi zmysłami, a ograniczanie mu pola działania i rodzaju bodźców może mieć negatywny wpływ na rozwój struktur neuronowych jego mózgu (Mack, 2012; Walsh i in., 2018)."

"Trzeba także pamiętać, że intensywne korzystanie osób małoletnich z ekranowych urządzeń mobilnych, a także dostęp do treści niedopasowanych do ich wieku mogą powodować zaburzenia koncentracji. Taka sytuacja na dalszym etapie rozwoju dzieci może doprowadzić do trudności w opanowywaniu umiejętności czytania i pisania oraz nawiązywaniu kontaktów społecznych. Nadmiarowy czas spędzany przed ekranami, szczególnie przed snem, negatywnie wpływa na jakość snu, a w efekcie na regenerację organizmu dziecka. Badania pokazują również, że takie sytuacje powodują szkody dla wzroku dzieci (Rechichi, De Mojà, Aragona, 2017). Wodzenie palcami po ekranach przez najmłodsze dzieci stanowi również zagrożenie dla rozwoju tzw. motoryki małej, czyli prawidłowego rozwoju palców i dłoni."

"Na rynku występuje bardzo wiele aplikacji i treści, które producenci opisują jako edukacyjne. W rzeczywistości jednak okazuje się, że w procesie ich tworzenia nie biorą udziału eksperci znający specyfikę rozwoju małych dzieci. Co gorsza, nie ma również badań, które potwierdzałyby realną jakość i wartość istniejących aplikacji i materiałów edukacyjnych przeznaczonych dla najmłodszych. Technologie te powinny być interaktywne i zapewniać wszechstronny rozwój dzieci, a nie tylko oferować im możliwość przesuwania palcem po ekranie.

Poniżej zamieszczono wykaz cech, jakimi powinny wyróżniać się technologie przeznaczone dla dzieci (Klichowski, Pyżalski, Kuszak, 2017).

•  Muszą bazować na konkretnych celach pedagogicznych, odnoszących się do kształtowania umiejętności, postaw, wartości, a także stymulować procesy poznawcze.
• Powinny umożliwiać dziecku wchodzenie w interakcje ukierunkowane na pozyskanie informacji lub podzielenie się własnym doświadczeniem.
• Powinny integrować treści, umożliwiać konstruowanie umysłowej reprezentacji świata jako całości oraz być narzędziem towarzyszącym innym (pozamedialnym) procesom poznawania tego świata.
• Muszą tak stymulować pracę dziecka, by jego działania miały charakter np. zabawy, gry, eksploracji. Ich zadaniem jest także stworzeniem warunków pozwalającym najmłodszym na wchodzenie w różnorakie role i eksperymentowanie.
• Muszą być tak skonstruowane, by dziecko kontrolowało przebieg swojej zabawy; ponadto technologie powinny być dostosowane do aktualnego nastroju, samopoczucia, stanu zdrowia dziecka itp.
• Powinny być intuicyjne; powinny bazować na krótkich zadaniach oraz mieć przejrzysty i zrozumiały układ treści.
• Nie mogą przyczyniać się do rozpowszechniania się stereotypów (np. dotyczących ról płciowych, rasy), a także do umacniania strukturalnej i symbolicznej przemocy (np. deprecjonowania osób o niskim kapitale ekonomicznym lub promowania jednostek reprezentujących określone wyznanie).
• Muszą mobilizować różne sfery aktywności dziecka, skłaniać do ruchu i działań niezwiązanych z ich obsługą; jednorazowa aktywność dziecka, polegająca tylko na obsłudze urządzenia elektronicznego, nie powinna trwać dłużej niż 20 minut. 9. Powinny włączać osoby dorosłe bliskie dziecku w zabawę małoletniego, zarówno w kontekście facylitacji, kontroli, jak i wsparcia oraz stymulacji."

Czytaj dalej...

 

                                                                         

UZALEŻNIENIA OD UŻYWEK RODZAJE UZALEŻNIEŃ, ICH PRZYCZYNY I SKUTKI

 

W dzisiejszych czasach uzależnieniem oraz zachowaniem nałogowym może być prawie wszystko. Do najczęstszych uzależnień należą: alkoholizm, nikotynizm, pracoholizm, narkomania, lekomania, hazard czy zaburzenia odżywiania. Uzależnienia mają destrukcyjny wpływ na życie człowieka. Wyzwolić się od nałogu jest bardzo trudno, choć istnieje wiele sposobów na wyleczenie się z nich. Powszechna jest psychoterapia, ale stosowane jest również odtruwanie organizmu czy leczenie farmakologiczne. Można przyjąć, że uzależnienie to nabyta silna potrzeba wykonywania jakiejś czynności lub zażywania jakiejś substancji.

Wyróżnia się trzy kluczowe rodzaje uzależnień: psychiczne, fizyczne oraz społeczne. W ostatnim czasie mówi się również o uzależnieniu behawioralnym, czyli uzależnieniu od czynności.

• Uzależnienie psychiczne polega na stałym myśleniu o zażywaniu i zdobywaniu danej substancji. Towarzyszy temu samousprawiedliwianie się i wyszukiwanie ważnych powodów, które mają uzasadniać jej przyjmowanie. Równocześnie osłabia się zainteresowanie innymi aspektami życia i następuje zanik woli. Uzależnienie psychiczne pozostaje na całe życie, więc powrót do nałogu jest zawsze możliwy nawet u ludzi, którzy są abstynentami od wielu lat.
• Uzależnienie fizjologiczne wynika z przystosowania się organizmu do działania przy określonym poziomie danej substancji. Obniżenie tego poziomu prowadzi do licznych dolegliwości zwanych zespołem odstawienia. Należą do nich bóle, poczucie zimna, biegunki, wzrost ciśnienia krwi i zaburzenia rytmu serca, bezsenność, nadmierna potliwość,suchość w ustach.
• Uzależnienie społeczne związane jest z chęcią przynależności jednostek do grup społecznych, które uważają zażywanie substancji psychoaktywnych za normę obyczajową i element je integrujący. Takie zachowania są charakterystyczne głównie dla grup subkulturowych i nieformalnych grup rówieśniczych. Spotykamy je także w grupach przestępczych o charakterze zorganizowanym.
• Uzależnienie behawioralne – jest to uzależnienie od wykonywania danej czynności, bądź też od danych popędów. Do uzależnień behawioralnych zalicza się głównie, uzależnienie od: gier komputerowych, Internetu, hazardu, jedzenia, zakupów, pracy, telefonu komórkowego,

Czytaj dalej...

 

                                                                         

 DOMOWE ZASADY EKRANOWE

 

"Urządzenia ekranowe używane świadomie i z umiarem mogą stanowić atrakcyjny element życia dzieci i młodzieży. Nadmiar ekranów może jednak mieć negatywny wpływ na rozwój i zdrowie dzieci oraz na relacje rodzinne. W skrajnych przypadkach może prowadzić do uzależnienia. Dlatego ważne, żebyśmy kontrolowali korzystanie z ekranów w domu. 

Urządzenia ekranowe dają możliwość komunikacji, edukacji, dostęp do informacji czy rozrywki.

Warto wiedzieć, że: gry online mogą pozytywnie stymulować rozwój motoryczny dziecka, uczyć je strategicznego myślenia, współpracy z rówieśnikami, wzmacniać poczucie sprawczości, dostarczać wiedzy i satysfakcji; wielu nadawców internetowych prezentuje treści rozwijające zainteresowania, wiedzę i umiejętności młodych odbiorców oraz promuje zachowania i postawy mogące mieć pozytywny wpływ na rozwój dziecka; serwisy społecznościowe wykorzystywane przez nastolatków w odpowiedni sposób mogą być platformą rozwijania i prezentowania przez nich swoich pasji, zainteresowań, przedsiębiorczości, działań prospołecznych; komunikacja online, szczególnie w sytuacji takich ograniczeń, jak: choroba, wyjazd czy izolacja, jest ważnym elementem podtrzymywania relacji rówieśniczych i rodzinnych.

Zagrożenia związane z korzystaniem przez dzieci z ekranów to przede wszystkim cyberprzemoc, nadużywanie sieci, ryzyko kontaktu ze szkodliwymi treściami i zagrażającymi osobami. Warto wiedzieć, że: intensywne korzystanie z ekranów przez młodsze dzieci negatywnie wpływa na rozwój ich mózgu, jest szkodliwe dla wzroku, obniża jakość snu, powoduje wady postawy; nadmierne korzystanie z gier, serwisów spłecznościowych i innych treści online może zaburzać relacje rodzinne i rówieśnicze młodej osoby, a nawet prowadzić do uzależnienia; treści prezentujące przemoc, pornografię czy wulgarne zachowania mogą wywołać u dziecka strach oraz negatywnie wpływać na jego rozwój psychospołeczny; mechanizmy oceny oraz szkodliwe wzorce w serwisach społecznościowych mogą negatywnie oddziaływać na samoocenę i dobrostan psychiczny dziecka. Zapewnij dziecku pozytywny kontakt z ekranami. Eliminuj zagrożenia! Ustal Domowe Zasady Ekranowe!"

Czytaj dalej...

 

                                                                   

SZKOŁA SIECI SPOŁECZNOŚCIOWYCH - KĄCIK RODZICA

 

Celem Szkoły Sieci Społecznościowych jest przekazanie uczniom szkół podstawowych wiedzy na temat bezpiecznego i odpowiedzialnego korzystania z sieci społecznościowych dzięki interakcji i zabawie z chatbotami w zapewniającym bezpieczeństwo i rozrywkę środowisku dydaktycznym.

Szkoła Sieci Społecznościowych zapewnia punkt wyjścia dla rozmowy w domu.

Myślenie krytyczne i zaufanie....Kontakty dzieci z nieznajomymi w sieci.

• Dzieci mogą poszukiwać kontaktu z nowymi osobami w sieci, by zaprzyjaźnić się lub znaleźć kogoś, kto podziela ich zainteresowania i opinie. Może być to szczególnie ważne dla dzieci mających trudności z nawiązywaniem więzi w codziennym życiu. Duża różnorodność internetowych grup i społeczności ułatwia im znalezienie kogoś, kto „jest taki jak ja”.
• Wiele popularnych gier i aplikacji opiera się na zabawnych i pozytywnych doświadczeniach społecznych: na początku każdej partii dziecko jest automatycznie przypisywane do zespołu razem z osobami, których nie zna, albo gra przeciwko wielu nieznajomym. Niektóre z najpopularniejszych wśród dzieci (i dorosłych) gier oferują doświadczenie przypominające sieć społecznościową, ale wymagające większej ilości interakcji i kreatywności.
• Fakt, że dziecko rozmawia z nieznajomymi w sieci, może być niepokojący, ale rozmowy z nowopoznanymi osobami umożliwiają dzieciom gromadzenie pozytywnych doświadczeń. Współpraca w grupie lub zespole zachęca do pracy zespołowej i rozwija umiejętności komunikacyjne. Zadania wykonane wspólnie z innymi internautami rozwijają umiejętność rozwiązywania problemów, umożliwiając dzieciom także nabycie nowych kompetencji związanych z pozytywnymi wzorami internetowymi.
• Niemniej jednak rozmowy z nieznajomymi nie są pozbawione ryzyka. Większość zagrożeń wiąże się z pobudkami kontaktującej się z dzieckiem osoby. Internauta może skontaktować się z dzieckiem lub wejść w interakcję z nim, aby naprawdę się z nim zaprzyjaźnić, rozwijać wspólne zainteresowania, poprosić o pomoc, a także coś mu zaoferować albo sprzedać. Jednak w niektórych przypadkach nieznajomy kontaktuje się z dzieckiem w celu zmanipulowania go tak, by dało/zrobiło coś, czego chce nieznajoma osoba, może je też na różne sposoby skrzywdzić.
• Rozmowy z nieznajomymi mogą narazić dziecko na nieodpowiednie treści lub rozmowy. Dziecko może poczuć się w takiej sytuacji zaniepokojone, wytrącone z równowagi albo zdezorientowane.

Rady:

• Wyjaśnij dziecku, że wiele osób, z którymi rozmawia w aplikacjach i grach, to w rzeczywistości nieznajomi. Nie oznacza to, że dziecko nie może się z nimi kontaktować, ale należy zawsze pamiętać, że rozmawia z osobami, których nie zna, i musi uważać na ujawniane podczas rozmowy dane osobowe.
• Poproś dziecko, by opowiedziało Ci o osobach, z którymi rozmawia w sieci. Co o nich wie i o czym z nimi rozmawia? Dzięki częstym rozmowom o internetowych kontaktach możesz przypominać dziecku o chronieniu jego danych osobowych w rozmowach z nieznajomymi.
• Wiele gier i aplikacji posiada ustawienia umożliwiające ograniczenie kontaktów z innymi użytkownikami (w tym wyłączenie czatu głosowego w grach). Zapoznaj się z nimi i porozmawiaj z dzieckiem o sposobach ich używania oraz sytuacjach, w których skorzystanie z nich pomoże mu uniknąć zaczepek.
• Przypomnij dziecku, że jeżeli czyjeś zachowanie w sieci sprawia, że jest zaniepokojone lub zakłopotane, należy zawsze jak najszybciej powiedzieć o tym Tobie lub innemu zaufanemu dorosłemu. Wspólnie z dzieckiem musicie zgłosić takiego użytkownika, zablokować go i w razie potrzeby poprosić o pomoc.

Czytaj dalej...

 

                                                                 

WSZYSTKO O DOPALACZACH- NIEZBĘDNIK DLA RODZICÓW

 

JAK ROZPOZNAM DOPALACZE?

Definicja:

 dopalacze to substancje psychoaktywne, niebezpieczne dla zdrowia i życia

 zawierają wiele toksycznych substancji chemicznych

Wygląd:

 tabletki przypominające leki, mające medyczne nazwy, często z logo (np. krzyż)

 kolorowe pigułki o wymyślnych nazwach

 proszek podobny do pudru lub gipsu

 kryształki przypominające ziarnistą sól, cukier, także „sole kąpielowe”

 susz roślinny wyglądający jak tytoń, zioła, przyprawy

Jeśli dziecko posiada nieznane tabletki lub popularne środki przeciwbólowe w większej ilości, mogą to być dopalacze.

Opakowania:

 niewielkie woreczki strunowe

 folia aluminiowa

 papier lub gazety

 małe plastikowe fiolki

 kartki-zdrapki

 prezerwatywy

Substancje psychoaktywne nie mają zazwyczaj opisu składu na opakowaniu.

 

JAK ROZPOZNAM, CZY DZIECKO BIERZE DOPALACZE?

Trudno jednoznacznie określić, czy i co dziecko zażywa. Można jednak zaobserwować kilka charakterystycznych objawów:

 czerwone, przekrwione oczy

 źrenice nie reagujące na światło (nawet do kilku godzin po zażyciu)

 wysuszone śluzówki

 krwawienie z nosa

 chroniczny katar

 drgawki

 sztywność ciała

 zaburzenia snu

 słowotok

 unikanie kontaktów towarzyskich

 zmiany w wyglądzie (ubiór, makijaż, włosy)

 zmiany w zachowaniu – unikanie rozmów, kontaktu wzrokowego, nerwowość, agresja, niepokój

 zmienność nastrojów

 niemożność nawiązania kontaktu z dzieckiem (wrażenie, że jest nieobecne)

 trudności w koncentracji uwagi

 zaburzenia pamięci

 problemy w szkole (słabsze oceny, wagary)

 podejrzane substancje lub akcesoria w kieszeniach/szufladach/szafie/pod łóżkiem

 podkradanie pieniędzy rodzicom.

Objawy występują najczęściej zaraz po zażyciu substancji psychoaktywnych i stopniowo ustępują. Mogą jednak utrzymywać się przez dłuższy czas. Jeśli nie można nawiązać kontaktu z dzieckiem lub ma ono niepokojące objawy (drgawki, problemy z oddychaniem, wysoka temperatura), trzeba wezwać pogotowie. Pamiętaj! Niektóre z wymienionych wyżej objawów mogą być wywołane dojrzewaniem lub trudnościami emocjonalnymi. Niekiedy mamy do czynienia z chorobą somatyczną (np. cukrzycą).

Czytaj dalej...