W ramach działań profilaktycznych naszej szkoły, która realizuje program Zintegrowanej Polityki Bezpieczeństwa rozpoczynamy cykliczny informator
pt.” Profilaktyka na kwarantannie”. Przebywając w domu, musimy pamiętać nie tylko o ochronie przed niebezpiecznym wirusem ale także o innych czynnikach i zachowaniach mających wpływ na nasze bezpieczeństwo i zdrowie.
Pierwszym tematem cyklu profilaktycznego jest:
Uzależnienie od oglądania programów telewizyjnych - nałóg szkodliwy jak inny
Drogi uczniu, czy wiesz, że wielogodzinne oglądanie programów telewizyjnych stanowi nałóg taki sam, jak inne nałogi. Statystyczny Polak oddaje temu nałogowi 3 godzini 25 minut dziennie.
Ponad 3 godziny dzień w dzień. Szokuje? Tak, ale przecież to "nieszkodliwa" rozrywka, relaks, odprężenie. Każdemu się należy po ciężkim dniu pracy czy nauki. Problem w tym, że często telewizja nie jest dobrą rozrywką, rzadko jest relaksem czy odprężeniem, a nigdy nie jest nieszkodliwa. Telewizja szkodzi - zarówno naszemu zdrowiu fizycznemu, jak i psychice. Na początek przyjrzyjmy się temu, co może zostać zniszczone przez telemanię w naszym zdrowiu fizycznym. Oto przykłady.
Większe ryzyko nowotworów. W naszych mieszkaniach największe ryzyko stanowią pod tym względem telewizory i lodówki. Wytwarzają one silne pola elektromagnetyczne, które, jak stwierdzono, podnoszą ryzyko wystąpienia nowotworów u dzieci.
Uszkodzenie wzroku. Ślęczenie przed telewizorem wpływa szkodliwie na rozwój wzroku, na jakość budowy gałki ocznej. Nie bez znaczenia jest drganie obrazu telewizyjnego i częściej zauważalne w monitorach komputerowych.
Wady układu kostnego. Zbyt długie przebywanie przed telewizorem w statycznej postawie powoduje nieprawidłowy rozwój kości, mięśni, a nawet narządów wewnętrznych. Brytyjscy naukowcy twierdzą, że ponad połowa wad układu kostnego jest związana z długotrwałym oglądaniem telewizji.
Śpiączka potelewizyjna. Odbiornik telewizyjny emituje promieniowanie jonizujące dodatnio. Jest ono częściowo wytłumiane w najnowszych typach telewizorów. Jednak i tak niekorzystnie wpływa na system nerwowy. Wynikiem tego jest nerwowa, długotrwała senność spowodowana zbyt długim czasem spędzonym przed ekranem
Bezsenność potelewizyjna. Wynika ona z identycznych przyczyn jak śpiączka. Niektóre organizmy reagują na niekorzystne czynniki dokładnie w odwrotny sposób. Zarówno śpiączka, jak i bezsenność potelewizyjne dotyczą małych dzieci.
Pogorszenie pamięci, a nawet choroba Alzheimera. Częste oglądanie telewizji powoduje psychiczne napięcie. Widz ogląda ogromne ilości obrazów i słyszy zbyt dużo dźwięków. Zmieniają się one zbyt szybko, by mógł je przyswoić. Powoduje to silny stres, który może uszkodzić komórki mózgu znajdujące się w ośrodku zawiadującym pamięcią. A właśnie ten rodzaj komórek ulega zniszczeniu przy chorobie Alzheimera..
Zatracenie umiejętności porozumiewania się i okaleczenie kontaktów międzyludzkich.
Widz jest nastawiony wyłącznie na odbiór. Komunikowanie się nastręcza mu coraz więcej problemów. Domownicy, oglądając telewizję, oddalają się od siebie, gdyż każdy z nich odbiera dany program indywidualnie.
Ograniczenie rozwoju intelektualnego, kreatywności i wyobraźni.
Informacje podawane są jako gotowe obrazy; przy oglądaniu telewizji nie ma możliwości uruchomienia fantazji - jak ma to miejsce m.in. przy czytaniu książek. Zamiast tworzyć własne obrazy, dziecko jest zalewane przez te, które mu się narzuca
Nerwice. Znany jest przypadek 300 japońskich dzieci, które musiały być poddane hospitalizacji po obejrzeniu w telewizji jednej z kreskówek.
Zakłócenie poczucia czasu. Sami znacie pewnie to uczucie: "To już dwie godziny tu ślęczę?!"
Wzrost agresji. Tego chyba nie trzeba komentować, widząc hektolitry krwi na naszych ekranach.
Zbyt długie przesiadywanie przed telewizorem to także często brak poczucia bezpieczeństwa, osamotnienie, kreowanie fałszywego obrazu świata, znudzenie rzeczywistością, w której brak ciągłych wybuchów, dramatów, namiętności czy rozbudzenie nierealnych pragnień. Wszystkie te zagrożenia sprawiły, że bronimy się - w różnym stopniu - przed nadmiarem telewizji w naszym życiu. Ma to różne oblicza, niektórzy rezygnują z posiadania telewizora, niektórzy walczą z nałogiem ograniczając sobie czas spędzony przez szklanym pudełkiem, niektórzy wreszcie publicznie protestują przeciwko konkretnym programom. Każdy sposób jest dobry, gdyż - jak sami widzicie - lista zagrożeń jest długa.
Zapamiętaj! Człowiek , który nie jest nudny, nigdy nie spędza dużo czasu przed telewizorem!!!
B.U.
